سوره قیامة
تلاوت سوره قیامة
ترجمه صوتی سوره قیامة
لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ١
«به روز قیامت سوگند می‌خورم(1)»
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ٢
«و به نفس ملامت‌گر سوگند می‌خورم(2)»
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ٣
«آیا انسان می‌پندارد که (پس از مرگ) هرگز استخوان‌هایش را جمع نخواهیم کرد؟!(3)»
بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ٤
«آری، ما قادریم که (حتی خطوط سر) انگشتانش را یکسان و مرتب کنیم(4)»
بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ٥
«بلکه انسان می‌خواهد که (آزادانه و بدون ترس از آخرت) در گناه و بدکاری مداومت داشته باشد(5)»
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ٦
«(از این رو) می‌پرسد: روز قیامت کی خواهد بود؟!(6)»
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ٧
«پس هنگامی‌که چشم خیره شود(7)»
وَخَسَفَ الْقَمَرُ٨
«و ماه تیره (و بی‌نور) گردد(8)»
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ٩
«و خورشید و ماه یکجا جمع کرده شود(9)»
يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ١٠
«آن روز انسان می‌گوید: راه گریز کجاست؟(10)»
كَلَّا لَا وَزَرَ١١
«هرگز، هیچ گریزگاهی وجود ندارد(11)»
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ١٢
«آن روز قرارگاه (نهایی) به سوی پروردگار توست(12)»
يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ١٣
«در آن روز انسان را از آنچه پیش یا پس فرستاده است خبر داده می‌شود(13)»
بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ١٤
«بلکه انسان به خوبی بر خویشتن آگاه است(14)»
وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ١٥
«اگر چه (در دفاع از خود) عذرهایش را در میان آورد(15)»
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ١٦
«(ای پیامبر! هنگام نزول قرآن) زبانت را برای (تکرار و خواندن) آن شتاب‌زده حرکت مده(16)»
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ١٧
«مسلماً جمع‌آوری و خواندن آن بر (عهدۀ) ماست(17)»
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ١٨
«پس هرگاه (توسط جبرئیل) آن را (بر تو) خواندیم، خواندن او را پیروی کن(18)»
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ١٩
«سپس بیان‌کردنش بر (عهدۀ) ماست(19)»
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ٢٠
«هرگز چنین نیست (که شما مشرکان می‌پندارید) بلکه شما دنیا(ی زودگذر) را دوست دارید(20)»
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ٢١
«و آخرت را رها می‌کنید(21)»
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ٢٢
«آن روز چهره‌هایی تازه (و شاداب) است(22)»
إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ٢٣
«به سوی پروردگارش می‌نگرد(23)»
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ٢٤
«و در آن روز چهره‌هایی عبوس (و درهم کشیده) است(24)»
تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ٢٥
«یقین دارد که آسیبی کمر‌‌شکن به او می‌رسد(25)»
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ٢٦
«آری، چون (جان) به گلوگاهش برسد(26)»
وَقِيلَ مَنْ رَاقٍ٢٧
«و گفته شود: چه کسی است که افسون بخواند؟ (و او را نجات دهد)(27)»
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ٢٨
«و یقین کند که زمان جدایی (از دنیا) است(28)»
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ٢٩
«و ساق‌ها(ی پایش) به هم بپیچد(29)»
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ٣٠
«در آن روز راندن (و مسیر همه) به سوی پروردگارت خواهد بود(30)»
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى٣١
«پس (او) نه تصدیق کرده است و نه نماز گزارده است(31)»
وَلَكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى٣٢
«بلکه (قرآن را) تکذیب کرد و (از ایمان) روی گرداند(32)»
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى٣٣
«سپس خرامان به سوی خانواده اش بازگشت(33)»
أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى٣٤
«وای برتو! پس وای برتو!(34)»
ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى٣٥
«بازهم وای برتو! پس وای برتو!(35)»
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى٣٦
«آیا انسان گمان می‌کند که (بی‌هدف و بدون حساب و جزا) به خود رها می‌شود؟(36)»
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَى٣٧
«آیا (او) نطفه‌ای از منی که (در رحم) ریخته می‌شود نبود؟!(37)»
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى٣٨
«آنگاه به صورت خون بسته درآمد، پس (الله او را) آفرید، و درست و استوار ساخت(38)»
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى٣٩
«پس از او دو زوج نر و ماده پدید آورد(39)»
أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَى٤٠
«آیا (چنین آفریدگاری) قادر نیست که مردگان را (دوباره) زنده کند؟!(40)»
