تلاوت سوره معارج


ترجمه صوتی سوره معارج


سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ١

«تقاضاکننده‌ای، تقاضای عذابی وقوع یافتنی کرد(1)»

 لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ٢

«(این عذاب) برای کافران است هیچ دفع‌کننده‌ای ندارد(2)»

 مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ٣

«از سوی الله صاحب مراتب و درجات است(3)»

 تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ٤

«فرشتگان و روح (جبرئیل) به سوی او عروج می‌کنند، در روزی‌که مقدارش پنجاه هزار سال است(4)»

 فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا٥

«پس تو (ای پیامبر!) صبر جمیل پیشه کن(5)»

 إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا٦

«بی‌گمان آن‌ها آن (روز) را دور می‌بینند(6)»

 وَنَرَاهُ قَرِيبًا٧

«و ما آن را نزدیک می‌بینیم(7)»

 يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ٨

«(همان) روزی‌که آسمان چون مس گداخته شود(8)»

 وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ٩

«و کوه‌ها مانند پشم رنگین (متلاشی و پراکنده) شود(9)»

 وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا١٠

«و هیچ دوست صمیمی (و خویشاوندی) از (حال) دوست صمیمی (و خویشاوند خود) نپرسد(10)»

 يُبَصَّرُونَهُمْ  يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ١١

«(در حالی‌که) آنان به یکدیگر نشان داده می‌شوند گناهکار (دوست دارد و) آرزو کند خویشتن را از عذاب آن روز باز خرد به فرزندانش(11)»

 وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ١٢

«و زنش و برادرش(12)»

 وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ١٣

«و قبیله‌اش که (همیشه) او را جای و پناه می‌داد(13)»

 وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ١٤

«و همۀ آن‌هایی که روی زمین اند (همگی فدا کند) سپس او نجات یابد(14)»

 كَلَّا  إِنَّهَا لَظَى١٥

«(اما) هرگز چنین نیست، بی‌گمان آن شعله‌های (آتش) سوزان است(15)»

 نَزَّاعَةً لِلشَّوَى١٦

«پوست از سر و صورت بر می‌کند(16)»

 تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى١٧

«کسانی را که (به فرمان الله) پشت کردند و (از حق) روی گرداندند، فرا می‌خواند(17)»

 وَجَمَعَ فَأَوْعَى١٨

«و (نیز کسانی را که) اموال را جمع آوری و ذخیره کردند (و حق آن را نپرداختند)(18)»

 إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا١٩

«یقیناً انسان کم طاقت (و حریص) آفریده شده است(19)»

 إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا٢٠

«هنگامی‌که بدی (و مصیبتی) به او رسد، بی‌تابی می‌کند(20)»

 وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا٢١

«و هنگامی‌که خوبی به او رسد، باز دارنده (و بخیل) می‌شود(21)»

 إِلَّا الْمُصَلِّينَ٢٢

«مگر نمازگزاران(22)»

 الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ٢٣

«همان کسانی‌که بر نماز‌هایشان همیشه مداومت می‌کنند(23)»

 وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ٢٤

«و کسانی‌که در اموال‌شان حق (معین و) معلومی است(24)»

 لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ٢٥

«برای گدا و محروم(25)»

 وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ٢٦

«و کسانی‌که روز جزا را تصدیق می‌کنند(26)»

 وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ٢٧

«و کسانی‌که از عذاب پروردگارشان می‌ترسند(27)»

 إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ٢٨

«بی‌گمان از عذاب پروردگارشان در امان نتوانند بود(28)»

 وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ٢٩

«و کسانی‌که شرمگاه‌هایشان را نگه می‌دارند(29)»

 إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ٣٠

«مگر با همسران و کنیزانی که مالک آن‌ها هستند که (در این صورت) ملامت و سرزنشی بر آن‌ها نیست(30)»

 فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ٣١

«پس هرکس غیر از این‌ها را بخواهد، آنان متجاوزان هستند(31)»

 وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ٣٢

«و کسانی‌که امانت‌ها و عهد‌شان را رعایت می‌کنند(32)»

 وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ٣٣

«و کسانی‌که به شهادت‌های خود متعهد هستند(33)»

 وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ٣٤

«و کسانی‌که بر نمازشان محافظت می‌کنند(34)»

 أُولَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ٣٥

«اینان در باغ‌های (بهشت) گرامی داشته می‌شوند(35)»

 فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ٣٦

«پس (ای پیامبر!) کافران را چه شده که به سوی تو می‌شتابند؟(36)»

 عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ٣٧

«از راست و چپ، گروه گروه (و پراکنده) می‌شوند؟!(37)»

 أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ٣٨

«آیا هر کدام از آن‌ها (با آن اعمال ناپسندش) طمع دارد که او در بهشت پرنعمت (الهی) درآورده شود؟!(38)»

 كَلَّا  إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ٣٩

«هرگز چنین نیست، بی‌گمان ما آن‌ها را از آنچه (خود‌شان) می‌دانند آفریده‌ایم(39)»

 فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ٤٠

«پس به پروردگار مشرق‌ها و مغرب‌ها سوگند می‌خورم که ما یقیناً قادریم(40)»

 عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ خَيْرًا مِنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ٤١

«بر آن که (کسانی دیگر) بهتر از آن‌ها را جایگزین کنیم، و ما (برای این کار) عاجز و ناتوان نیستیم(41)»

 فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ٤٢

«پس (ای پیامبر!) آنان را به حال خود وا گذار تا در باطل خود فرو روند، و بازی کنند تا به روزی‌که به آن‌ها وعده داده شده است برسند(42)»

 يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ٤٣

«(همان) روزی‌که شتابان از قبرها خارج می‌شوند، گویی به سوی نشانه (و بت‌ها) می‌دوند(43)»

 خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ  ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ٤٤

«(در حالی‌که) چشم‌هایشان (از شرم و وحشت) به زیر افتاده، و ذلت (و خواری) آن‌ها را پوشانده است این همان روزی است که به آن‌ها وعده داده می‌شد(44)»