سوره مدثر
تلاوت سوره مدثر
ترجمه صوتی سوره مدثر
يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ١
«ای جامه بر سر کشیده!(1)»
قُمْ فَأَنْذِرْ٢
«برخیز و بیم ده(2)»
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ٣
«و پروردگارت را بزرگ شمار(3)»
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ٤
«و لباس‌هایت را پاکیزه دار(4)»
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ٥
«و از پلیدی دوری کن(5)»
وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ٦
«و نباید برای افزون‌خواهی چیزی را بدهی(6)»
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ٧
«و برای (خوشنودی) پروردگارت شکیبا باش(7)»
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ٨
«پس هنگامی‌که در صور دمیده شود(8)»
فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ٩
«آن روز، روز سخت (و دشواری) است(9)»
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ١٠
«بر کافران آسان نیست(10)»
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا١١
«(ای پیامبر!) مرا با کسی‌که او را تنها آفریده‌ام واگذار(11)»
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا١٢
«و (همان که) مال فراونی برایش قرار دادم(12)»
وَبَنِينَ شُهُودًا١٣
«و فرزندانی که همیشه (در خدمت او و) با او هستند(13)»
وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا١٤
«و همه وسایل (و امکانات) زندگی را در اختیارش قرار دادم(14)»
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ١٥
«باز (هم) طمع دارد که (برآن) بیفزایم(15)»
كَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا١٦
«هرگز، (چنین نخواهد شد) بی‌گمان او نسبت به آیات ما دشمنی (و عناد) دارد(16)»
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا١٧
«و به زودی او را به مشقت و سختی می‌اندازم(17)»
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ١٨
«زیرا که او (برای مبارزه با قرآن) اندیشید، و اندازه (و محاسبه) کرد(18)»
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ١٩
«پس مرگ بر او باد! چگونه اندازه (و محاسبه) کرد؟!(19)»
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ٢٠
«باز (هم)، مرگ بر او باد! چگونه اندازه (و محاسبه) کرد؟!(20)»
ثُمَّ نَظَرَ٢١
«سپس نگاهی افکند(21)»
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ٢٢
«آنگاه چهره درهم کشید و روی ترش کرد(22)»
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ٢٣
«سپس (به حق) پشت نمود و تکبر ورزید(23)»
فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ٢٤
«آنگاه گفت: این (قرآن) چیزی جز جادویی که (از دیگران) آموخته شده، نیست(24)»
إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ٢٥
«و این (چیزی) جز گفتار بشر نیست(25)»
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ٢٦
«به زودی او را به سقر (جهنم) درخواهم آورد(26)»
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ٢٧
«و تو چه دانی سقر چیست؟!(27)»
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ٢٨
«(آتش سوزانی که) نه (چیزی را) باقی می‌گذارد و نه (چیزی را) رها می‌کند(28)»
لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ٢٩
«پوست را (دگرگون کرده و) می‌سوزاند(29)»
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ٣٠
«برآن (آتش) نوزده (فرشته) گمارده شده است(30)»
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ٣١
«و ما مأموران دوزخ را جز فرشتگان قرار ندادیم، و شمار آن‌ها را جز برای آزمایش کافران معین نکردیم، تا اهل کتاب یقین کنند، و کسانی‌که ایمان آورده‌اند بر ایمان خود بیفزایند، و اهل کتاب و مؤمنان، گرفتار شک و تردید نشوند، و تا کسانی‌که در دل‌های شان مرض است و (نیز) کافران بگویند: الله از این مثل (و توصیف) چه خواسته است؟ بدینگونه الله هرکس را بخواهد گمراه می‌سازد، و هرکس را بخواهد هدایت می‌کند، و (شمار) لشکریان پروردگارت را جز او (کسی) نمی‌داند، و این جز پند و اندرزی برای انسان‌ها نیست(31)»
كَلَّا وَالْقَمَرِ٣٢
«آری، (هرگز این‌چنین نیست که آن‌ها تصور می‌کنند) سوگند به ماه(32)»
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ٣٣
«و به شب هنگامی‌که پشت کند(33)»
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ٣٤
«و به صبح هنگامی‌که روشن شود(34)»
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ٣٥
«که آن (آتش دوزخ) یکی از (چیزهای) بزرگ (و هولناک) است(35)»
نَذِيرًا لِلْبَشَرِ٣٦
«(ترساننده و) هشداردهنده برای انسان‌هاست(36)»
لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ٣٧
«برای کسی از شما که بخواهد (در راه راست) پیش افتد، یا (از آن) عقب بماند(37)»
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ٣٨
«هرکس در گرو اعمال خویش است(38)»
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ٣٩
«مگر اصحاب یمین(39)»
فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ٤٠
«که در باغ‌های (بهشت) هستند، و می‌پرسند(40)»
عَنِ الْمُجْرِمِينَ٤١
«از گناهکاران(41)»
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ٤٢
«چه چیز شما را به سقر (دوزخ) درآورد؟(42)»
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ٤٣
«گویند: ما از نمازگزاران نبودیم(43)»
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ٤٤
«و بی‌نوا(یان) را طعام نمی‌دادیم(44)»
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ٤٥
«و پیوسته همراه یاوه‌گویان (و اهل باطل) هم‌صدا می‌شدیم(45)»
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ٤٦
«و همواره روز جزا را تکذیب می‌کردیم(46)»
حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ٤٧
«تا زمانی که مرگ به سراغ‌مان آمد(47)»
فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ٤٨
«پس شفاعت شفاعت‌کنندگان به آن‌ها سودی نمی‌بخشد(48)»
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ٤٩
«پس آن‌ها را چه شده است که از پند (و تذکر) روی گردانند؟!(49)»
كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ٥٠
«گویی که آن‌ها (گور) خران رم کرده‌اند(50)»
فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ٥١
«که از شیر گریخته‌اند(51)»
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُؤْتَى صُحُفًا مُنَشَّرَةً٥٢
«بلکه هرکدام از آن‌ها (توقع دارد و) می‌خواهد که (به او) نامۀ گشاده (و جداگانه از سوی الله) داده شود(52)»
كَلَّا بَلْ لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ٥٣
«هرگز چنین نیست (که آنان می‌پندارند) بلکه آن‌ها از (عذاب) آخرت نمی‌ترسند(53)»
كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ٥٤
«نه، حقاً که این (قرآن) پند (و یادآوری) است(54)»
فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ٥٥
«پس هرکس که بخواهد آن را یاد کند (پند گیرد)(55)»
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ٥٦
«و یاد نمی‌کنند (و پند نمی‌گیرند) مگر این‌که الله بخواهد، او اهل تقوا و اهل آمرزش است(56)»
