سوره ذاریات
تلاوت سوره ذاریات
ترجمه صوتی سوره ذاریات
وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا١
«سوگند به بادهای که (خاک را) میپراکند(1)»
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا٢
«و سوگند به ابر های که بار سنگینی (از باران را) با خود حمل میکنند(2)»
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا٣
«و سوگند به کشتیهایی که به آسانی (بر روی دریاها) در حرکتند(3)»
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا٤
«و سوگند به فرشتگانی که کارها را تقسیم میکنند(4)»
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ٥
«بیگمان آنچه به شما وعده داده شد قطعاً راست است(5)»
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ٦
«و یقیناً (روز) جزا (ی اعمال) واقع شدنی است(6)»
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ٧
«قسم به آسمان که دارای راهها (و ستارگان زیباست)(7)»
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ٨
«بیگمان شما (کفار) در گفتار مختلف و گوناگون هستید(8)»
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ٩
«کسیکه (در علم الهی از خیر و نیکی) دور نگه داشته شده است از (ایمان آوردن به) آن (= قرآن) دور نگه داشته میشود(9)»
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ١٠
«مرگ (و لعنت) بر دروغگویان(10)»
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ١١
«کسانیکه آنان در غفلت (و جهل) فرو رفتهاند(11)»
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ١٢
«پیوسته میپرسند: روز جزا کی خواهد بود؟(12)»
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ١٣
«(همان) روزیکه آنها بر آتش عذاب میشوند(13)»
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ١٤
«(و به آنها گفته میشود:) عذاب خود را بچشید، این همان چیزی است که برای آن شتاب داشتید(14)»
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ١٥
«(در روز قیامت) مسلماً پرهیزگاران در باغها و چشمه سارها (ی بهشت) هستند(15)»
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ١٦
«آنچه پروردگارشان به آنها عطا فرموده، دریافت کردهاند، بیگمان آنها پیش از این (در دنیا) نیکوکار بودند(16)»
كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ١٧
«آنها بخش اندکی از شب را میخوابیدند (و به نماز و نیایش مشغول بودند)(17)»
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ١٨
«و در سحر گاهان آمرزش طلب میکردند(18)»
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ١٩
«و در اموالشان برای سائل و (تنگدست) محروم (بهره و) حقی بود(19)»
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ٢٠
«و در زمین (عبرت و) نشانههای برای اهل یقین است(20)»
وَفِي أَنْفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ٢١
«و (نیز) در وجود خودتان، آیا نمیبینید؟(21)»
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ٢٢
«و رزق (و روزی) شما، و آنچه به شما وعده داده میشود در آسمان است(22)»
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ٢٣
«پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که آن (وعدهها) حق است، همان گونه که شما (با یکدیگر) سخن میگویید(23)»
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ٢٤
«(ای پیامبر) آیا خبر مهمانان گرامی ابراهیم به تو رسیده است؟!(24)»
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ٢٥
«آنگاه که بر او وارد شدند و گفتند: سلام (ابراهیم در جواب) گفت: سلام (و با خود گفت:) گروهی نا شناس هستید(25)»
فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ٢٦
«پس پنهانی به سوی همسرش رفت و گوسالۀ (بریان شده) فربهی (برای آنها) آورد(26)»
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ٢٧
«سپس آن را به آنان نزدیک کرد، و گفت: آیا نمیخورید؟(27)»
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ٢٨
«پس (چون دید دست به سوی غذا دراز نمیکنند) از آنها احساس ترس (و وحشت) کرد، (آنها) گفتند: نترس (ما فرستادگان پروردگار تو ایم) و او را به (تولد) پسری دانا بشارت دادند(28)»
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ٢٩
«آنگاه همسرش (ساره) فریاد زنان پیش آمد و به صورت خود زد و گفت: (من) پیر زنی نازا هستم (چگونه فرزند میزایم؟!)(29)»
قَالُوا كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ٣٠
«(فرشتگان) گفتند: پروردگار تو این چنین فرموده است، و بیگمان او حکیم داناست(30)»
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ٣١
«(ابراهیم) گفت: پس ای فرستادگان (الله) کار و مأموریت شما چیست؟!(31)»
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ٣٢
«(فرشتگان) گفتند: بیگمان ما بسوی قومی مجرم (و گناهکار) فرستاده شدهایم(32)»
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ٣٣
«تا سنگهای از گل بر (سر) آنها فرود آوریم(33)»
مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ٣٤
«(سنگهایی) که نزد پروردگارت برای اسرافکاران نشان گذاری شده است(34)»
فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ٣٥
«پس کسانی از مؤمنان را که در آن (شهرهای قوم لوط) بودند (پیش از نزول عذاب) بیرون آوردیم(35)»
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ٣٦
«و جز یک خانه از مسلمانان در آن (شهرها) نیافتیم(36)»
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ٣٧
«و در آن (شهرهای ویران شده) نشانۀ (روشن) برای کسانیکه از عذاب دردناک میترسند بر جای گذاشتیم(37)»
وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ٣٨
«و (نیز) در (داستان) موسی (نشانه و عبرتی است) هنگامیکه او را با دلیلی آشکار به سوی فرعون فرستادیم(38)»
فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ٣٩
«پس (فرعون) با قدرت (و لشکر) خویش روی گرداند، و گفت: (این مرد) جادوگر یا دیوانه است(39)»
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ٤٠
«آنگاه او و لشکریانش را گرفتیم و آنان را به دریا افکندیم در حالیکه او سزاوار سرزنش بود(40)»
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ٤١
«(و (نیز) در (داستان قوم) عاد (نشانۀ است) هنگامیکه تندبادی بی خیر و برکت بر آنان فرستادیم(41)»
مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ٤٢
«(تندبادی) که بر هیچ چیز نمیگذشت مگر اینکه آن را مانند استخوان پوسیده میگرداند(42)»
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ٤٣
«و (همچنین) در (داستان قوم) ثمود (نشانۀ است) هنگامیکه به آنها گفته شد: مدتی کوتاه (از زندگی) بهرهمند شوید (که تنها سه روز فرصت دارید)(43)»
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ٤٤
«آنگاه آنها از فرمان پروردگارشان سر پیچی کردند، پس صاعقه آنها را در بر گرفت در حالی كه آنان (به عقوبت خود) نگاه میکردند(44)»
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ٤٥
«(چنان بر زمین افتادند) که توان بر خاستن نداشتند، و نتوانستند (برای خود) انتقام بگیرند(45)»
وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ٤٦
«و قوم نوح را پیش از این (هلاک نمودیم)، زیرا آنها قومی بدکار (و فاسق) بودند(46)»
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ٤٧
«و (ما) آسمان را با قوت (و قدرت عظیم) بنا کردیم و بیگمان (بر و سعت پهناوری آن) تواناییم(47)»
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ٤٨
«و زمین را گستردیم پس چه نیک گسترانندهای هستیم(48)»
وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ٤٩
«و از هر چیز جفت آفریدیم، شاید شما پند گیرید(49)»
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ٥٠
«(ای پیامبر! بگو:) پس به سوی الله بگریزید، بیگمان من از جانب او برای شما هشدار دهندهای آشکار هستم(50)»
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ٥١
«و معبود دیگری با الله قرار ندهید، به راستی من از جانب او برای شما هشدار دهندهای آشکار هستم(51)»
كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ٥٢
«همچنین بر پیشينیان آنها هیچ پیامبری نیامد، مگر اینکه گفتند: (او) جادوگر یا دیوانه است(52)»
أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ٥٣
«آیا آنها یکدیگر را به آن سفارش کرده بودند؟ بلکه آنها مردمی طغیانگر هستند(53)»
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ٥٤
«پس (ای پیامبر) از آنها روی بگردان، که هرگز تو سزاوار ملامت نیستی(54)»
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ٥٥
«و (پیوسته) پند (و تذکر) بده، زیرا که بیگمان (پند و) تذکر مؤمنان را سود میبخشد(55)»
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ٥٦
«و من جن و انس را نیافریده ام مگر برای اینکه مرا عبادت کنند(56)»
مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ٥٧
«هرگز از آنها روزیی نمیخواهم، و نمی خواهم که مرا طعام دهند(57)»
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ٥٨
«بیگمان الله است که روزی دهنده است، (و او) قدرتمند استوار است(58)»
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ٥٩
«پس بیشک برای کسانیکه ستم کردند بهرهای (از عذاب) است همانند بهرۀ یارانشان (از ستمگران پیشین)، پس نباید شتاب بکنند!(59)»
فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ٦٠
«پس وای بر کسانیکه کافر شدند، از روزشان (= روز قیامت) که وعده داده میشوند!(60)»